وقتِ خیزش بهدرون و انزوا سپری شده؛ وقتِ عبور از «وقت» است. وقت کنش در اجتماع است. وقت تحرک و پویایی در اجتماع است. وقت خیزش برای شکوفایی هر فرد است در جهتی که مایل است و در جهتی که توانش را دارد- با قیدهای مدنی مورد توافق جمع. نخواهیم و نگذاریم وقت بر ما غلبه کند. سنت عرفانیِ رفتن به درون را وارون کنیم. به بیرون بجهیم و به طبیعت و جامعه و مدنیت و آینده بپردازیم
شواهد تاریخی این استدلال را که کشورهای فقیر بهوسیله بهبود قابلتوجه در معیارهای حکمرانی خوب به رشد سریع دست یافتند، حمایت نمیکند. این موضوع اساس تمایز دو الگوی کلی حکمرانی است: «حکمرانی بازارمحور» (حکمرانی خوب) که بر کارآمدی کلی بازار و اجرای قراردادها متمرکز است و «حکمرانی رشدافزا» یا توسعهگرا که بر رفع شکستهای بازار مشخصی متمرکز است. بازارها با فراهم کردن فرصتهای تجاری برای یک اقتصاد در حال رشد ضروری هستند.